کدام شاپینگ بگ بهتر است؟

اگرچه ممکن است شنیده باشید که شاپینگ بگ های قابل استفاده مجدد همیشه بهترین هستند. اما مطالعات اخیر تصویر بسیار پیچیده‌تری را نشان می‌دهد.

بسته های خاروبار

چندین گزینه مختلف کیسه وجود دارد که می توانید در فروشگاه مواد غذایی از آنها استفاده کنید. هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. کیسه های نخی تجزیه پذیر هستند. با این حال، هزینه ساخت آنها بسیار بیشتر از یک کیسه پلاستیکی سنتی است که می تواند به محیط زیست آسیب برساند.

آمریکایی ها سالانه صدها میلیارد کیسه پلاستیکی را دور می‌اندازند. در تلاش برای محدود کردن تعداد کیسه‌هایی که یک بار استفاده می‌شوند و سپس دور ریخته می‌شوند، شهرهای سراسر جهان ممنوعیت یا مالیات بر کیسه‌های پلاستیکی وضع کرده‌اند. اما آیا کاغذ یا کیسه های قابل استفاده مجدد برای محیط زیست بهتر هستند؟ هنوز برای این سؤال، پاسخ روشنی وجود ندارد.

کیسه پلاستیکی

مزیت عمده کیسه پلاستیکی این است که در مقایسه با سایر انواع کیسه های خرید، تولید آنها کمترین خسارت زیست محیطی را به همراه دارد. کیسه های نازک و پلاستیکی فروشگاه مواد غذایی معمولاً از پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) ساخته می‌شوند. اگرچه تولید این کیسه ها از منابعی مانند نفت استفاده می‌کند. اما نسبت به تولید شاپینگ بگ پنبه ای یا کاغذی، انتشار کربن، ضایعات و محصولات جانبی مضر کمتری را به همراه دارد. کیسه های پلاستیکی نیز نسبتاً محکم و قابل استفاده مجدد هستند. بسیاری از مطالعات در مورد گزینه‌های مختلف بسته‌ بندی که نشان می‌دهند تولید کیسه‌های پلاستیکی به منابع کمتری نیاز دارند. فرض می‌کنند که کیسه‌های پلاستیکی حداقل دو بار استفاده می‌شوند. یک بار از فروشگاه به خانه و یک بار به عنوان کیسه زباله؛ این را در محاسبات در مورد اینکه کدام کیسه‌ها پایدارتر هستند، لحاظ می‌کنند.

کیسه های پلاستیکی قابل بازیافت هستند، اگرچه کمتر آنها را بازیافت می‌کنند. بازیافت کیسه های پلاستیکی کار دشواری است. آنها در کارخانه بازیافت در ماشین آلات گیر می‌کنند.

میکروپلاستیک ها

کیسه هایی که بازیافت نمی‌شوند در نهایت به زباله تبدیل می‌شوند، زیرا تجزیه زیستی نمی‌شوند. کیسه های پلاستیکی که به زباله تبدیل می‌شوند، علاوه بر پرکردن محل‌های دفن زباله، بسیاری از جنبه های محیطی از جمله حیات دریایی و زنجیره غذایی را به خطر می‌اندازند. این به این دلیل است که کیسه های پلاستیکی، مانند همه مواد پلاستیکی، در نهایت به قطعات میکروسکوپی تجزیه می شوند. دانشمندان از آن به عنوان میکروپلاستیک یاد می‌کنند. میکروپلاستیک ها تقریباً در همه جا یافت می‌شوند: در حیوانات دریایی، خاک زمین‌های کشاورزی و هوای شهری.

اما مطالعاتی که نشان می‌دهد کیسه‌های پلاستیکی، کمتر نسبت به کاغذ و کیسه‌های قابل استفاده مجدد برای محیط زیست مضر هستند، اثرات زباله سازی کیسه های پلاستیکی را در نظر نگرفته‌اند. آنها فرض کرده‌اند که کیسه‌های پلاستیکی بازیافت می‌شوند یا به عنوان کیسه زباله استفاده می‌شوند.

اگرچه دانشمندان به تازگی مطالعه عواقب تکثیر میکروپلاستیک ها را آغاز کرده‌اند. اما هنوز از تأثیر آنها بر حیوانات، انسان و محیط زیست اطلاع زیادی در دست نیست. دانشمندان نگران این هستند که چگونه این سطح از آلودگی پلاستیکی می‌تواند سیاره ما را تغییر دهد.

شاپینگ بگ مقوایی و کاغذی

شاپینگ بگ کاغذی مزایایی نسبت به کیسه پلاستیکی در مورد پایداری دارد. بازیافت آن‌ آسان‌تر است، و چون زیست تخریب‌پذیر است، می‌توان از آن برای اهدافی مانند کمپوست استفاده کرد. با این حال، تولید کاغذ از نظر منابع بسیار سنگین است. تولید یک شاپینگ بگ مقوایی یا کاغذی تقریباً چهار برابر بیشتر از انرژی لازم برای تولید یک کیسه پلاستیکی انرژی مصرف می‌کند. به علاوه مواد شیمیایی و کودهای مورد استفاده در تولید کیسه های کاغذی آسیب بیشتری به محیط زیست وارد می‌کنند.

مطالعات نشان داده است که برای خنثی شدن اثرات زیست محیطی یک شاپینگ بگ کاغذی در مقایسه با کیسه پلاستیک، باید بین 3 تا 43 بار از آن استفاده شود. از آنجایی که کیسه های کاغذی کمترین دوام را در بین همه گزینه های بسته بندی دارند، بعید است که یک فرد از هر کیسه ای به اندازه کافی استفاده کند تا اثرات زیست محیطی را برطرف کند.

با این حال، این واقعیت که کاغذ قابل بازیافت است به کاهش تأثیر آن کمک می‌کند. در سال 2018، 68.1 درصد از کاغذ مصرفی در ایالات متحده بازیافت شد، درصدی که در دهه گذشته افزایش یافته است. با این حال، از آنجایی که الیاف کاغذ هر بار که فرآیند بازیافت انجام می‌شود کوتاه‌تر و ضعیف‌تر می‌شوند، محدودیتی برای چند بار بازیافت کاغذ وجود دارد.

شاپینگ بگ پارچه ای

شاپینگ بگ قابل استفاده مجدد از مواد مختلفی ساخته می شود و اثرات زیست محیطی تولید آن مواد بسیار متفاوت است. یک مطالعه در بریتانیا نشان می‌دهد که شاپینگ بگ پارچه‌ای باید 131 بار مورد استفاده مجدد قرار گیرد تا تأثیر خود را بر تغییرات آب و هوایی به اندازه کیسه‌های پلاستیکی کاهش دهد. برای داشتن ردپای کربن قابل مقایسه (که شامل تغییرات آب و هوایی و همچنین سایر اثرات زیست محیطی می شود) با کیسه های پلاستیکی، یک شاپینگ بگ پارچه ای به طور بالقوه باید هزاران بار استفاده شود. با این حال، موادی غیر از پارچه در معیارهای پایداری بسیار بهتر عمل می‌کنند. پلی پروپیلن نبافته (PP) یکی دیگر از گزینه‌های محبوب است. این کیسه‌ها که از نوع پلاستیکی بادوام‌تری ساخته شده‌اند، باید حدود یازده بار مورد استفاده مجدد قرار گیرند.

نتیجه نهایی

تولید یک شاپینگ بگ کاغذی و پارچه ای هزینه زیست محیطی زیادی دارد و از طرفی کیسه پلاستیکی پس از استفاده اثرات منفی بیشتری بر محیط زیست ایجاد می‌کند. بنابراین تعیین اینکه کدام نوع کیسه واقعاً پایدارتر است دشوار است. صرف نظر از اینکه کیسه از جنس پلاستیک، کاغذ یا مواد دیگری باشد، مهم این است که با استفاده مجدد بیشتر از کیسه تا جایی که می توانید، تاثیر آن را بر محیط زیست کاهش دهید. به طور کلی، تلاش برای استفاده مجدد از هر کیسه ای که در اختیار شما قرار می‌گیرد و دیرتر دور انداختن آن، یک کار مسؤلانه و کلیدی است.